Dido and Aeneas is een kameropera van Henry Purcell. De eerste bekende opvoering was in 1688. Het is het een bekend werk, dat ook in het buitenland, zowel door professionele musici als amateurs graag wordt uitgevoerd.

Eerste bedrijf

Aeneas, die Troje is ontvlucht, arriveert in Carthago, waar koningin Dido hem op haar paleis ontvangt. Zij vat amoureuze gevoelens op voor de held, en wordt daarbij aangemoedigd door haar zus en dienares Belinda.

Tweede bedrijf

Een tovenares met een gevolg van heksen die de koningin haten omdat het haar goed gaat, zweert om haar geluk te verstoren: zij wekken een grote storm op, zodat Aeneas – die, na de nacht met Dido te hebben doorgebracht, nu in het veld op jacht is en zojuist een monster heeft gedood – van de troep wordt afgezonderd, terwijl Dido en haar gevolg terug naar de stad vluchten. Een vertrouwde elf van de hoofd-tovenares, vermomd als de god Mercurius, spoort Aeneas aan naar Italië te vertrekken: Jupiter zou hem dat bevelen. Aeneas is immers op weg om een nieuwe stad te stichten: Rome! Met immense tegenzin en wroeging aanvaardt Aeneas deze opdracht. De tovenaressen zingen een overwinningskoor, gevolgd door een dans (waarvan de muziek verloren is gegaan).

Derde bedrijf

Aeneas’ matrozen brengen alles in gereedheid om te vertrekken, tot grote vreugde van de boosaardige tovenares en de heksen. Wanneer Aeneas in tranen afscheid wil nemen van Dido, beschuldigt zij hem van schijnheiligheid. Ten langen leste besluit Aeneas, tegen het vermeende goddelijke bevel in, alsnog in Carthago te blijven, maar Dido stuurt hem kordaat de laan uit. Dido sterft van verdriet, maar of zij al dan niet zelfmoord pleegt, blijft in het ongewisse. Cupido’s dalen neder en strooien rozen op haar graf.